ანუ ერთი ფოტოს ისტორია..
"2009 წელს სენაკის მეორე ქვეითი ბრიგადის ჯარისკაცებს შევხვდი. რეპორტაჟს ვამზადებდი რუსეთ-საქართველოს ომის წლისთავზე. შეიარაღებული ძალების ერთ-ერთი უფროსი სერჟანტი (გვარს შეგნებულად არ დავასახელებ) მიყვებოდა თუ როგორი ბრძოლა გადაიტანა მისმა ოცეულმა სოფელ ნიქოზის მისადგომებთან. რამდენი ჯარისკაცი დაკარგა და როგორ ცდილობდნენ დაჭრილი და დაღუპული თანამებრძოლების საცეცხლე ზონიდან გამოყვანას. როცა სერჟანტი ამ ყველაფერს მიყვებოდა, მჭიდში ტყვიებს ტენიდა. დაძაბული იყო, ეძნელებოდა 1 წლის წინანდელი ამბის გახსენება და დაღუპული თანამებრძოლების მოგონება. “არაუშავს, ომი ჯერ არ დამთავრებულა ყველაფერი წინაა, წინაა გამარჯვებები ჩემო მეგობარო... და ამ გამარჯვებას ჩვენი ძმების სულებს მივუძღვნით” ცრემლი ჩუმად მოიწმინდა, გამიღმა და წავიდა... იქვე ახლოს დადგა, იარაღი 300 მეტრიან დისტანციაზე მდგომ სამიზნეს დაუმიზნა და ბრძანების შემდეგ ცეცხლი გაუხსნა. "
ამ ფოტოს ავტორი პროფესიით ჟურნალისტი გიორგი წეროძეა. აჭარის ტელე-რადიო დეპარტამენტის კორესპონდენტი და საინფორმაციო გამოშვების წამყვანი არც ისე დიდი ხნის წინ ფოტოგრაფიითაც იყო გატაცებული, თუმცა ამით სერიოზულად არასდროს დაინტერესებულა. 2008 წლის აგვისტოს რუსეთ–საქართველოს ომის შემდეგ გიორგი სამხედრო თემატიკით დაინტერესდა, აღმოაჩნა მისი სამყარო რომელიც მოსწონდა და რომელშიც შეცდომა ფაქტიურად არ გეპატიება. ერთ შეცდომას შესაძლოა სავალალო შედეგები მოჰყვეს. ამიტომ , როგორც გიორგი ამბობს, სანამ მომხმარებელს ინფორმაციას მიაწვდი, ის კარგად უნდა დაამუშავო და დარწმუნდე რომ საფრთხეს არ შეუქმნის არავის. გიორგის ფოტოებიც სამხედროა თემატიკას ასახავს.
ფოტოს გადაღების პროცესი მისთვის უბრალოდ კარგი დასვენების საშუალება იყო. სამხედრო თემატიკაზე ფოტოების გადაღება რამდენიმე წლის წინ დაიწყო, ისე, მოყვარულის დონეზე. დღეს პრაქტიკულად აღარ იღებს.
"გადავიღებ ოდესმე, მაშინ როცა სამხედრო წვრთნების გაშუქება მომიწევს, ან ომის, ნამდვილი ომის... "
"2009 წელს სენაკის მეორე ქვეითი ბრიგადის ჯარისკაცებს შევხვდი. რეპორტაჟს ვამზადებდი რუსეთ-საქართველოს ომის წლისთავზე. შეიარაღებული ძალების ერთ-ერთი უფროსი სერჟანტი (გვარს შეგნებულად არ დავასახელებ) მიყვებოდა თუ როგორი ბრძოლა გადაიტანა მისმა ოცეულმა სოფელ ნიქოზის მისადგომებთან. რამდენი ჯარისკაცი დაკარგა და როგორ ცდილობდნენ დაჭრილი და დაღუპული თანამებრძოლების საცეცხლე ზონიდან გამოყვანას. როცა სერჟანტი ამ ყველაფერს მიყვებოდა, მჭიდში ტყვიებს ტენიდა. დაძაბული იყო, ეძნელებოდა 1 წლის წინანდელი ამბის გახსენება და დაღუპული თანამებრძოლების მოგონება. “არაუშავს, ომი ჯერ არ დამთავრებულა ყველაფერი წინაა, წინაა გამარჯვებები ჩემო მეგობარო... და ამ გამარჯვებას ჩვენი ძმების სულებს მივუძღვნით” ცრემლი ჩუმად მოიწმინდა, გამიღმა და წავიდა... იქვე ახლოს დადგა, იარაღი 300 მეტრიან დისტანციაზე მდგომ სამიზნეს დაუმიზნა და ბრძანების შემდეგ ცეცხლი გაუხსნა. "
ამ ფოტოს ავტორი პროფესიით ჟურნალისტი გიორგი წეროძეა. აჭარის ტელე-რადიო დეპარტამენტის კორესპონდენტი და საინფორმაციო გამოშვების წამყვანი არც ისე დიდი ხნის წინ ფოტოგრაფიითაც იყო გატაცებული, თუმცა ამით სერიოზულად არასდროს დაინტერესებულა. 2008 წლის აგვისტოს რუსეთ–საქართველოს ომის შემდეგ გიორგი სამხედრო თემატიკით დაინტერესდა, აღმოაჩნა მისი სამყარო რომელიც მოსწონდა და რომელშიც შეცდომა ფაქტიურად არ გეპატიება. ერთ შეცდომას შესაძლოა სავალალო შედეგები მოჰყვეს. ამიტომ , როგორც გიორგი ამბობს, სანამ მომხმარებელს ინფორმაციას მიაწვდი, ის კარგად უნდა დაამუშავო და დარწმუნდე რომ საფრთხეს არ შეუქმნის არავის. გიორგის ფოტოებიც სამხედროა თემატიკას ასახავს.
ფოტოს გადაღების პროცესი მისთვის უბრალოდ კარგი დასვენების საშუალება იყო. სამხედრო თემატიკაზე ფოტოების გადაღება რამდენიმე წლის წინ დაიწყო, ისე, მოყვარულის დონეზე. დღეს პრაქტიკულად აღარ იღებს.
"გადავიღებ ოდესმე, მაშინ როცა სამხედრო წვრთნების გაშუქება მომიწევს, ან ომის, ნამდვილი ომის... "
Zalian momewona .
ReplyDeleteმომეწონა ფოტოს იდეაც და საერთოდ ბლოგისაც. საინეტერესო ისტორია აქვს ფოტოს. წარმატებები.
ReplyDeleteსაინტერესოა...კარგი თემა გამოგივიდა სალომე....იმედია გიორგი გააგრძელებს ფოტოების გადაღებას :))))
ReplyDeletexelovnebis amas veraferi ver shevamchnie:-O
ReplyDelete"yofili" photograpi ar unda gagetolebina namdvil xelovnebtan!!!"blog your art"?!
araushavs, yvela taviseburad agiqvams xelovnebas, batono (an qalbatono) anonimo :)
ReplyDeletedade sxva photoebic, iqneb aexilos adamians tvalebi da sheamchnios xelovnebai igi cheshmariti :))
ReplyDeletep.s. yofili xelovania charley riedeli, mara veravin gadaugunos moqmedma ;)
war photography mainc yvelaze magaria ra... :)
ReplyDeleteამ ფოტოს შემდეგ ცხინვალის ომის ერთ-ერთი ვიდეო გამახსენდა...
ReplyDeleteმეთაური ვარ, ტყვია-წამალი ეკონომიურად!!! ეკონომიურად ბიჭებო, მარტო მიზანზე! მარტო მიზანზე, დაინახავთ დედა მო***ით! ყველას გასაგონად ვიძახი!!! "ფორტოჩკებიდან" ავტომატები ამუშავეთ "ადინოჩნიზე"!!!
http://www.youtube.com/watch?v=JCG_osNTSQk
eg romeli batalionia?
ReplyDeleteვიდეოზე რაცაა იმაზე მეკითხები? :)
ReplyDeleteეგ ვიდეო მეც მახოსვ. დადეთ მეტი ფოტო მასალა, კარგი იქნება. !!
ReplyDeletebarbarossa - ho magaze :)
ReplyDeleteცალკეული ჯავშანსატანკო ბატალიონია. ქალაქის გაწმენდის ოპერაციაა 8 აგვისტო. ტანკები შედიან ცენტრალური გზიდან ცხინვალში და ქვეითები მიყვებიან. მანდ ახლოს იყო სადღაც მეორე ქვეითი ბრიგადა, რომელ უბანშია ზუსტად არ ვიცი :)
ReplyDeleteსად შემიძლია. წერომანია იწყება :):):):)
ReplyDeleteნწ. მგონი WAR-ომანია იწყება :D
ReplyDeleteანუ გვერხევა? :):):):):)
ReplyDeleteმშვენიერი პოსტია :) თემაც მომეწონა და გიორგის გატაცებაც... :)
ReplyDeleteმოხარული ვიქნები, თუ ბათუმიდან შენ გახვალ მეორე ეტაპზე:)
საააალ წარმატებები!
ტარიელ ცეცხლაძე - რატომ გვერხევა? si vis pacem parabellum! ;)
ReplyDeletespageti ar michamia kai xania da magito :D:D:D:D:D:D
ReplyDeleteლოჯისტიკის ასეული არ გივარგა :D
ReplyDeletemadloba jeni, shenc warmatebebi.. :)
ReplyDeletespagetis vchamt am dgeebshi, tato shen samzareulo moamzade :)
სპაგეტი იქეთ იყოს და რაღაც ისე, სხვათაშორის 12 შინდისელი გმირიც II ქვეითი ბრიგადიდან იყო... ღმერთმა გაანათლოს მაგათი სულები :(((
ReplyDelete